Historia Obrazu

obrazHISTORIA ŁASKAMI SŁYNĄCEGO OBRAZU MATKI BOŻEJ NIEUSTAJĄCEJ POMOCY U OO. FRANCISZKANÓW KONWENTUALNYCH W RADZIEJOWIE

Obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy zasłynął w świecie bogatą treścią, kultem i pięknem. Jako ikona uobecnia i przedstawia Matkę Bolesną, Dzieciątko Jezus i dwóch Archaniołów, którzy trzymają narzędzia męki. Maryja, przerażone Dziecię tuli do serca, patrząc na nas, jako Matka Kościoła, wskazuje dłonią Drogę i nieustanną pomoc. Jezus trzymając dłoń, gubi pantofelek przeżywając niepokój. Barwy obrazu przemawiają złotem, granatem, zielenią i czerwienią. To symbole królewskości, wiary, nadziei i miłości. To, co Ewangelia ogłasza słowem, ikona uobecnia i przedstawia kolorami, by w Duchu Świętym przeżyć to spotkanie.

Historia tego obrazu, w klasztorze OO. Franciszkanów Konwentualnych w Radziejowie, rozpoczyna się pod koniec XIX wieku, czyli w roku 1898. Wówczas to o. Bonifacy Żurawski, który jako jedyny ostał się w klasztorze po jego kasacie przez rząd carski w 1864 roku za to, że zakonnicy wykazali się aktywną postawą podczas powstania styczniowego, poprosił malarza p. Feliksa Cichockiego – herbu Nałęcz (1861 – 1921), aby namalował wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, który na ówczesne czasy kosztował niebagatelną sumę 500 rubli. Po otrzymaniu obrazu, o. Bonifacy umieścił go w ołtarzu przy wschodniej ścianie nawy bocznej, obwiesił go lampami i otoczył go żelazną balustradą. Jak twierdził potem o. Bonifacy: miejscowy lud obdarzał wielkim nabożeństwem łaskami słynący wizerunek. Do obrazu dołączono także łaciński akt odpustu nadanego przez ówczesnego Papieża, Leona XIII, na święto Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Radziejowie. Tekst ten w oryginale i po przetłumaczeniu przedstawia się następująco:

LEON XIII

MAPA strony